Zihinsel gerilik bir kavram, bir durum, bir sendrom, bir semptom ve birçok aile için de bir acı ve şaşkınlık kaynağıdır. Hastalığın tarihi insanlığın tarihi kadar eskidir. Bu konuya ait yazılı belgelere tarihin derinliklerinde, MÖ 1500 dolaylarında Mısır’da, Thebai’ye (Luksor) ait tedavi amaçlı papirüslerde rastlanmaktadır. Çevirilerinde karşılaşılan güçlükler nedeniyle belgelerde birtakım belirsizlikler varsa da beyin hasarına bağlı zihinsel ve bedensel yetersizliklerden bahsedildiğine şüphe yoktur (Sheerenberger 1983). Zekâ geriliği ayrıca bir dizi semptom, özellik ve/veya karakteristikler toplamı ile tanımlanan bir durum ya da sendromdur. Tarih boyunca defalarca tanımlanmış ve yeniden isimlendirilmiştir. Örneğin geçen yüzyılın sonları ile bu yüzyılın başlarında durumu tanımlamak için “geri zekâlı” (feeblemindedness) ve” zekâ özürlü” (mental deficiency) terimleri kullanılmıştır. Tüm tanımlamalarda ortak olan şey öğrenmede, sosyal becerilerde, günlük aktivitelerde yaşanan zorluklar ve hastalığın çocuklukta kendini göstermesidir. Zihinsel gerilik “Down Sendromu” ve “Prader-Willi Sendromu” gibi diğer hastalıkların tanımlayıcı bir belirtisi ya da karakteristiği olarak da görülmektedir. Sonuç olarak bu durum hasta bireyin ailesi için bir mücadele ve potansiyel stres kaynağıdır. Gerek teşhis gerekse tedavi ya da eğitim süresince aileler, hastalığın sebepleri ve gelişim süreciyle ilgili sorularla olduğu kadar suçlulukla, kayıp hissiyle ve gelecekle ilgili düş kırıklıklarıyla da mücadele etmektedir.

Bu bölümün amacı okura, uzun ve yer yer tartışmalı bir tarihe sahip olan bir gelişim bozukluğuna, zihinsel geriliğe dair genel bir açıklama getirmektir. Kısa bir tarihsel bakıştan sonra mevcut tanı kriterleri, epidemiyolojik bilgi ve çifte teşhis durumu sunulacak; kapsamlı değerlendirme ve genel müdahaleler de ayrıntılı bir şekilde gözden geçirilecektir.